HASTANE ÖDEMELERİ
Hastane Ücretleri- Yatılı Hasta Hizmetleri
Ücretlenen maddeler
Hemşire bakımı
Cerrahi işlemler
Oda/konaklama
Yardımcı testler
Hekim hizmetleri
Ödeme tipleri:
Madde başına ödeme – Hastaneyle muhatap olmaksızın ödemeyi kendi yapan hastalar veya ticari sigortacılara yüklenen ödemeler
Günlük ödeme– normalde günlük ödeme oranı sabittir fakat potansiyel olarak hastanın ciddiyet derecesine göre değişebilir
Vaka başına ödeme– Bu tip ödemeye genelde iki ödeme seçeneği dahildir:
1. “DRG tabanlı ağırlıklı ödeme sistemi”
2. DRG başına sabit ödeme
maliyet tabanlı ödeme– Hastaneye yapılacak ödeme hizmetler verildikten ve operasyon maliyeti saptandıktan sonra belirlenir
“DRG tabanlı ağırlıklı ödeme sistemi”
İlgili terimler:
– LOS – hastanede kalma süresi
-DRG- tanıyla ilişkili gruplar
-Ağırlıklı DRG’ler– her DRG’nin taşıdığı ağırlık
-Pazarlık edilen oran- Tüm yatılı vakalar için sabit oran. Oran üzerinde genellikle hastane ve ödeyen arasında pazarlık yapılır.
– Günlük eşik– Her DRG için kalma süresi eşiği. Eşiğin altında ödeme günlük oran tabanında yapılır. Eşiğin üzerinde ödeme DRG oranı + günlük oran tabanında yapılır.
Ağırlıklı DRG sistemi tabanında vaka başına ödemeyi hesaplama formülü (günlük oran eşiği dahilinde):
DRG ağırlığı x pazarlık yapılan oran= vaka başına ödeme
Örnek:
Normal doğum: eşik 24 saat-72 saat
0.42 (ağırlık) X $4000 (pazarlık yapılan oran) = $1680
Ödemeyi üçüncü tarafın yapması
Yatılı/ayakta
Üçüncü taraf ödeyici tipleri:
1. Özel sigortaşirketleri
2. HMO’lar – sağlık koruma kuruluşları
2. Hükümetin düzenlediği Hastalık fonları– Amerika: medicaid, medicare
3. Resmi kuruluşlar– ordu, sendika.
Üçüncü taraf ödeyicilerle yapılan sözleşmeler:
1.Hacim tabanlı indirimler– hacim tabanlı indirimde artış
2. Vaka başına ödeme– Tanımlanan sağlık bakım ihtiyaçlarının kapsam altındaki nüfusa verilmesinden sorumlu olan hastaneye yapılan ödeme.
3. Hizmet karşılığı ücret– Piyasa fiyatları yada hükümet yönetmeliklerinin yönlendirmesiyle hastane tarafından belirlenir. Genelde indirim yoktur
4. Düz oran- Acil servis veya yatılı hastalara gün başına ücret gibi bir grup hizmete uygulanan sabit ücret.
5. Umumi indirim– Belli borçlulara sabit yüzdeli indirim yapılır.
6. Toplu ödeme – Borçlu tarafından, verilen özgün hizmetler için satıcıya ödenen yıllık veya aylık ücret
Fiyatlama kararları
Bazı hastane tarifeleri hükümet yönetmelikleri tarafından, bazı tarifeler de bizzat hastane tarafından belirlenebilir. Amerikan Hastaneler Derneği oran belirlemek için üç temel metodoloji önermiştir:
Her metodoloji belli başlı özgün gelir merkezleriyle bağlantılıdır.
1. Ağırlıklı işlem oran yöntemi– Laboratuar, radyoloji ve yatılı birimler gibi hizmetler için. Her prosedürün, o hizmetin diğer hizmetlere oranla maliyetini temsil eden bir ağırlığı olacaktır.
2. Saatlik oran yöntemi– Ameliyat odası, fizik tedavi ve anestezi gibi hizmetler için. Saat başına fiyat belirlenen her yerde.
3. Sürşarj yöntemi – Maliyet artı kullanma ve işleme için sürşarj tabanında Eczane ve merkezi satış ücretleri.
Maliyet bütçesinin belirlenmesi
İki maliyet tipi
Yapılandırılmış maliyet- Doğrudan ürün ve hizmetlerle bağlantılı maliyet. Örneğin hekim hizmetleri, hemşire bakımı ve cerrahi işlemler
Ayırımcı maliyet– Doğrudan ürün yada hizmetle bağlantılı olmayan maliyet. Örneğin, araştırma, idari kısımlar, yasal hizmetler vs.
İki maliyet tipi için iki bütçe belirleme yöntemi:
1. Sabit– beklenen iş yükü veya hacim tahmini tabanında.
Esnek– ayarlanabilir performans beklentisi. Esnek Bütçe bir dizi alternatif içeren sabit bütçe serisidir.
Bu tip bütçe belirleme çıktı kolaylıkla ölçülebiliyorsa kullanılır.
2. Sıfır tabanlı bütçe belirleme– Departmanlar yeniymiş gibi bütçe sıfırdan oluşturulur
Hacmin çıktıya etkisi olmadığı durumlarda bütçe buşekilde belirlenir