GÖZLÜKÇÜLÜK HAKKINDA KANUN

GÖZLÜKÇÜLÜK HAKKINDA KANUN

Kanun Numarası: 3958
Resmi Gazete
Tarih: 4.1.1941; Sayi: 4703

Madde 1 – Numaralı (Mihraklı) gözlük camı satmak ve gözlükçü ünvanını kullanabilmek için aşağıda yazılı sartları haiz olmak lazımdır:
1 – Türk olmak;
2 – Yirmi yaşını bitirmiş olmak;
3 – En az orta tahsilini ikmal etmiş bulunmak;
4 – Gözlükçülüğü yapmağa mani vücutca veya akılca bir arızası bulunmamak;
5 – Sıhhat ve Içtimai Muavenet Vekaleti tarafından verilen gözlükçülük ruhsatnamesini haiz bulunmak.
Madde 2 – Birinci maddenin beşinci fıkrasında zikredilen ruhsatname Sıhhat ve İçtimai Muavenet Vekaleti tarafından açılacak gözlükçülük kurslarına muntazaman devam edenlerden imtihanda muvaffak olanlara verilir. Bu kursların mahalli, müddeti ve programlarıyle diğer şartları Sıhhat ve İçtimai Muavenet Vekaletince tayin ve ilan olunur.
Madde 3 – Aşağıda yazılı olanlar gözlükçülük kursuna devam etmeden ikinci maddede yazılı imtihana kabul olunabilirler:
A – Bir gözlükçü ticarethanesinde en aşağı dört sene çalıştıklarına dair vesika ibraz edenler.
B – Yabancı memleketlerden alınmış tasdikli gözlükçülük ruhsatnamesini veya diplomasını haiz olanlar.
Madde 4 – Gözlükçülük imtihanında muvaffak olamıyanlar imtihanın icrası tarihinden en az altı ay geçmedikce yeniden imtihana giremezler.
Kurslara kabulde bu tahdit nazara alınmaz.
Üç imtihanda muvaffak olamıyanlar kurs ve imtihanlara girmek hakkını kaybederler.
Madde 5 – Tabipler ticarethane açarak gözlükçülük yapabilirler. Ancak gözlükçülük yaptıkları müddetce tabiplik edemezler.
Madde 6 – Gözlükçülük ruhsatnamesini haiz olanlar diledikleri yerde sanatlarını yapabilirler. Bu suretle sanatlarını yapmak isteyen gözlükçüler en geç bir hafta zarfında bir beyanname ile vilayetlerde Sıhhat ve İçtimai Muavenet Müdürlüklerine ve kazalarda Hükümet tabipliklerine müracaat ederek ad ve soyadı ile hüviyetlerini ve ruhsatnamelerinin tarih ve numarasını ve adreslerini bildirmeğe mecburdurlar.
Ticarethanelerinin nakli halinde veya bulundukları mahalli terk ettikleri veya gözlükçülük sanatının yapmaktan vazgeçtikleri takdirde evvelce sanat yapmağa başladıklarını haber verdikleri bu makamlara yirmi dört saat evvel müracaatla bu hususu bildirmelidirler.

Madde 7 – Gözlükçülük edenler yalnız tabipler tarafından verilen reçetelerde yazılı numaralı (Mihraklı) gözlük camlarını ve çerçevelerini satmak salahiyetini haizdirler.
Bu gibilerin reçetesiz numaralı (Mihraklı) gözlük camı satmaları veya vermeleri veya tavsiye etmeleri ve her nevi göz ve görme muayeneleri yapmaları veya bu işlere yarayan alat ve cihazları bulundurmaları memnudur.
Gözlükçüler, gözlük veya gözlük camlarının muayene ve kontrolune veya tamirine mahsus ve reçe- telerde yazılı camları çerçevelere takmak ve müşterinin gözüne en uygun şekilde tatbik etmek için lüzumlu olan aletleri kullanabilirler.

Madde 8 – Her gözlükçü ticarethanesinin başında ruhsatnameli mesül bir gözlükçünün bulunması şarttır.
Gözlükçüler vusat ve şartları uygun olan yerlerde başka bir ticarethane veya mağazada dahi yalnız kendilerine mahsus bir kısım işgal edebilirler. Bu kIsımların haiz olması iktiza eden şartlar, Sıhhat ve Içtimai Muavenet Vekaletince tesbit ve ilan olunur.
Eczanelerde gözlükçü ruhsatnamesini haiz eczane sahip veya mesül müdürü veya kalfalardan birinin nezaret ve mesuliyeti altında gözlükçülük yapılabilir.

Madde 9 – Gözlük ticarethaneleri Sıhhat ve İçtimai Muavenet Müdür veya müfettişlerinin teftişine tabidirler. Bu teftişlerde gözlükçüler her türlü kolaylıkları göstermeğe ve talep edilen malumatı vermeğe mecburdurlar.

Madde 10 – Gözlükçüler ticarethanelerinde mahallin en büyük sıhhat makamınca yaprak adedi tasdikli bir defter tutmağa ve bu deftere sıra numarasıyle ve tarih sırasıyle reçeteleri ve sahiplerinin isimlerini kayde mecburdur.
Madde 11 – Gözlükçülük ruhsatnamesini haiz olarak ticarethane açmış olanlar yalnız gözlükçü veya fenni gözlükçü ünvanını kullanabilirler. Başka bir ünvan kullanmaları veya hakikate uymayan reklamlar yapmaları yasaktır.

Madde 12 – Ruhsatnamesi olmadığı halde gözlükçülük yapan veya gözlükçü olduğunu ilan eden kimse 25 liradan 250 liraya kadar ağır para cezasına mahkum edilir ve dükkanı kapatılır.

Madde 13 – Ruhsatnameli bir gözlükçü kendi ismini veya ünvanını başkasına vermek suretiyle 12 nci maddede zikri geçen suça iştirak ederse aynı cezalara çarpılır ve tekerrürü halinde ruhsatnamesi geri alınır.

Madde 14 – Sıhhi halinin daimi surette gözlükçülük yapmağa mani olduğu tam teşekküllü sıhhi bir heyet raporiyle sabit olanların ruhsatnameleri Sıhhat ve İçtimai Muavenet Vekaletince geri alınır.
Madde 15 – Yedinci maddede zikredilen memnuiyet hilafına hareket eden gözlükçüler yirmi beş liradan yüz liraya kadar hafif para cezasıyle cezalandırılır ve tekerrürü halinde ruhsatnameleri geri alınır. Hareketleri ruhsatsız tababet sanatını icra suçuna temas edenler hakkında bu husustaki hükümler tatbik olunur.
Sekizinci maddede yazılı memnuiyet hilafına hareket veya aynı maddede yazılı vasıf ve şartlara uy- gun olmayan yerlerde ticaret eden gözlükçülere, kanun hükümlerine uymaları için bir mühlet verilir. Bu mühlet geçtikten sonra vaziyetlerini kanun hükümlerine uydurmayan gözlükçülerden birinci defasında yirmi beş liradan yüz liraya kadar ve tekerrüründe elli liradan iki yüz liraya kadar hafif para cezası alınmakla beraber ruhsatnamesi de geri alınır.
Madde 16 – Altıncı, dokuzuncu, onuncu ve on birinci maddeler hükümlerine riayet etmeyenlerden on liradan elli liraya kadar hafif para cezası alınır.
Geçici Madde 1 – Bu kanunun neşri tarihinde en az iki senedenberi bir ticarethane veya eczanede gözlükçülük yaptıklarını mahallin en büyük mülkiye amiri tarafından verilmiş bir vesika ile ispat edenler bu kanunun mer’iyeti tarihinden itibaren üç ay zarfında müracaat ettikleri takdirde yalnız imtihana tabi tutulurlar. Bunlar imtihan neticesine kadar sanatlarını icraya devam edebilirler. Imtihanda muvaffak olanlara bir gözlükçülük ruhsatnamesi verilir.
Geçici Madde 2 – Bu kanunun neşri tarihinde en az on senedenberi bir ticarethane açmış olarak veya eczanesinde gözlükçülük yaptıkları, mahallin en büyük mülkiye amiri tarafından verilmiş bir vesika ile sabit olanlar, bu kanunun birinci maddesinin 1, 2 ve 3 üncü fıkralarında yazılı şartları haiz olmasalar bile sanatlarını icraya devam ederler.
Birinci fıkrada yazılı şartları haiz olanlara kanunun mer’iyeti tarihinden üç ay zarfında müracaat ettikleri takdirde Sıhhat ve Içtimai Muavenet Vekaleti tarafından bir ruhsatname verilir.
Madde 17 – Bu kanun neşri tarihinden üç ay sonra mer’idir.
Madde 18 – Bu kanun hükümlerini icraya Adliye, Dahiliye, Maliye ve Sıhhat ve İçtimai Muavenet Vekilleri memurdur.