SAĞLIK PERSONELININ TAZMINAT VE ÇALIŞMA ESASLARINA DAIR KANUN

Kanun No.: 2368
(R.G.: 31.12.1980 – 17207 Mükerrer)

Madde 1- Bu Kanunun 6 ncı maddesi ile yürürlükten kaldırılan 2162 sayılı Kanun kapsamına giren personele 01.01.1981 tarihinden itibaren 657, 926 ve1765 sayılı kanunlara göre hak edilen aylık, yakacak yardımı, iş riski, işgüçlüğü, teminindeki güçlük zammı ve mahrumiyet yeri ödeneği ödenir.Şu kadar ki, bu personelin Aralık 1980 tarihinde almakta oldukları aylık ve diğer ödemeler ile 2162 sayılı Kanun gereğince (Nöbet ve acil vaka tazminatları hariç) aldıkları tazminatların net toplamı, yukarıdaki fıkra gereğince ele geçecek miktardan fazla olduğu takdirde aradaki fark kendilerine tazminat olarak ödenir.

Birinci fıkradaki personelin kanunlarla sağlanan diğer hakları saklıdır.Bu personelden askerlik veya Kurumun müsaadesine bağlı diğer sebeplerle görevinden ayrılmış ve ayrılacak olanların, ihtiyaca binaen yeniden göreve dönmeleri halinde, yukarıdaki hükümlerden doğan hakları saklı kalır.Bu Kanun kapsamındaki personelin, iş riski, iş güçlüğü, teminindeki güçlük zamları yeniden Bakanlar Kurulunca düzenlenir.

“MADDE 2 – (Değişik madde: 5614 s.K. / 4.4.2007-26483) Kamu sağlık hizmetlerinde çalışan personelin haftalık kanunî çalışma süresi 45 saat, 4 üncü maddede tanınmış olan haktan yararlananlar için ise 40 saattir. Personelin günlük çalışma saatleri, 657 ve 926 sayılı kanunlardaki hükümlere göre tespit edilir. Ancak, bu personelden iyonlaştırıcı radyasyon ile teşhis, tedavi veya araştırmanın yapıldığı yerler ile bu iş veya işlemlerde çalışan personel, Sağlık Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikte belirlenen radyasyon dozu limitleri içinde çalıştırılabilir.” (Yürürlük tarihi:4.10.2007)[1]

Madde 3- Birinci maddede belirtilen tazminat hakkından yararlanan personel resmi ve özel herhangi bir müessesede maaşlı, ücretli veya sözleşmeli olarak mesleki görev alamazlar, hariçte serbest olarak sanat ve mesleklerini icra edemezler; çalıştıkları kurumlardan bu Kanunda veya 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ile 1765 sayılı Üniversiteler Personel Kanununun değişik 16’ncı maddesinin 3 üncü fıkrasında fıkra hükümlerine uymak koşuluyla belirtilen ödemeler dışında mesleki ek gelir sağlayamazlar.

“MADDE 4 – (Değişik madde: 5614 s.K. / 4.4.2007-26483) 1 inci madde kapsamına giren personelden, özel kanunlarına göre meslek ve sanatlarını serbest olarak icra etme hak ve yetkisine sahip olanlar istedikleri takdirde 1 inci maddede öngörülen tazminat hakkından yararlanmamak şartı ile mesai saatleri dışında serbest olarak çalışabilirler. Bunlara iş güçlüğü, iş riski ve teminindeki güçlük zamları veya bu mahiyetteki zamlar ödenmez. Ancak, il sağlık müdürlüğü ve başhekimlik görevini yürütenler serbest olarak çalışamazlar. Askerî sağlık kurum ve kuruluşlarında görev yapan başhekimler serbest çalışma yasağına tâbi değildir.” [2]

Madde 5- (12.02.1982 – 2595 s. Y. m.19 ile yür. kld.)

Madde 6- 29.06.1978 gün ve 2162 sayılı Kanun ile, 05.01.1961 tarih ve 224 sayılı Kanunun 3 üncü maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.

GEÇICI MADDE 1. – (Ek madde: 05.07.2005-25866 / 5371 sayılı K. m.4) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte il sağlık müdürlüğü ve başhekimlik görevini yürütenlerden mesleklerini serbest olarak icra etmekte olanlar, bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren üç ay içinde serbest meslek faaliyetlerine son vermek veya bulundukları görevlerden ayrılmak zorundadırlar.

Madde 7- Bu Kanun 31 Aralık 1980 tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 8- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

Değiştirilen hükümler:

——————————————————————————–
[1] Madde 2- Kamu sağlık hizmetlerinde çalışan personelin haftalık kanuni çalışma süresi 45 saattir. Ancak bu Kanunun 4 üncü maddesinde tanınmış olan haktan yararlananlar için bu süre 40 saattir. Günlük çalışma saatleri, 657 ve 926 sayılı kanunlardaki hükümlere göre tespit edilir.

[2] Madde 4. – (Değişik: 05.07.2005-25866 / 5371 sayılı K. m.3) 1 inci madde kapsamına giren personelden; il sağlık müdürlüğü ve başhekimlik görevini yürütenler hariç olmak üzere özel kanunlarına göre meslek ve sanatlarını serbest olarak icra etme hak ve yetkisine sahip olanlar istedikleri takdirde, 1 inci maddede öngörülen tazminat hakkından yararlanmamak şartı ile serbest olarak çalışabilirler. Bunlara iş güçlüğü, iş riski ve teminindeki güçlük zamları veya bu mahiyetteki zamlar ödenmez.