ERKEN TEŞHİS ÖMRÜ UZATIYOR

Erken teşhis ve gelişen tedavi imkanları sonucunda kanser hastaları 1960 yılına göre 7 yıl daha fazla yaşıyor.

Kanserli hastaların yaşam sürelerini uzatma konusundaki en iyi sonuçlar lösemi hastası çocuklarda alındı. En az başarılı olunan kanser türleri ise akciğer, karaciğer ve pankreas olarak açıklandı.

İsveç Sağlık Bakanlığı’nca 1960 yılından sonra ülkede kanser teşhisi konan 1 milyon hastanın dosyası incelendi. Araştırma sonuçlarına göre 1960 yılında lösemili çocukların 5 yıl yaşama ihtimali yüzde 4’ken, günümüzde bu ihtimal yüzde 90’a çıktı.

İsveçli doktorlar, bağırsak ve miğde kanseri hastalarının yaşam süresinde az da olsa bir gelişme gözlendiğini açıkladı. En yaygın kanser türü olan meme kanserinde 1960 yılında yüzde 65 olan 5 yıllık yaşam ihtimali artık yüzde 84 oldu. İsveçli uzmanlar, meme kanserindeki bu gelişmeyi mamografi taramaları ile tedavi yöntemindeki gelişmelere bağladı. Prostat kanserinde de 1960’ta yüzde 45 olan 5 yıl yaşama ihtimali, günümüzde yüzde 70’e ulaştı.

Erken teşhis ve iyi tedaviye rağmen yaşam süresinde iyileşme sağlanamayan kanser türlerinin ise akciğer, karaciğer ve pankreas olduğu kaydedildi.